ایمونوتراپی در ترکیه با استفاده از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با تومورها، در حال تبدیل شدن به تکنیکی انقلابی در درمان سرطان است. این رویکرد پیشرفته در ترکیه، جایی که مراکز پزشکی پیشرو در خط مقدم توسعه و بکارگیری این درمان‌های نوآورانه هستند، محبوبیت قابل توجهی به دست آورده است. هدف ایمونوتراپی با تقویت یا اصلاح سیستم ایمنی بدن، افزایش توانایی طبیعی بدن برای شناسایی و از بین بردن سلول‌های سرطانی است.
ایمونوتراپی چیست؟
ایمونوتراپی درمانی است که از توانایی سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با بیماری‌ها، به ویژه سرطان، استفاده می‌کند. بر خلاف درمان‌های مرسوم مانند جراحی، شیمی درمانی یا رادیوتراپی که مستقیماً سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند، ایمونوتراپی توانایی سیستم ایمنی را برای شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی افزایش می‌دهد.
ایمونوتراپی چگونه عمل می‌کند؟
سیستم ایمنی بدن شبکه‌ای پیچیده از اندام‌ها، سلول‌ها و پروتئین‌ها است که با هم کار می‌کنند تا به حفاظت بدن در برابر مهاجم‌ها کمک کنند. سلول‌های ایمنی به طور مداوم بدن را بررسی می‌کنند تا پاتوژن‌ها و سلول‌های غیرطبیعی را شناسایی کنند. زمانی که آنها با چیزی غیرعادی مواجه می‌شوند، مانند سلول‌های سرطانی، معمولاً پاسخ ایمنی را آغاز می‌کنند. اما سلول‌های سرطانی می‌توانند از شناسایی فرار کنند زیرا از سلول‌های طبیعی منشا می‌گیرند، که باعث می‌شود شناسایی آنها به عنوان تهدید سخت‌تر شود.
ایمونوتراپی با:
- آموزش سیستم ایمنی: این روش شامل تقویت توانایی سیستم ایمنی برای شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی است.
- افزایش تولید سلول‌های ایمنی: این رویکرد تولید سلول‌های ایمنی مبارزه‌کننده با سرطان را تحریک می‌کند که می‌توانند به طور مؤثرتری به سلول‌های سرطانی حمله کنند.
انواع
در حال حاضر انواع مختلفی از ایمونوتراپی برای درمان سرطان‌های مختلف استفاده می‌شود که هر کدام مکانیزم‌های مختلفی را برای تقویت اثربخشی سیستم ایمنی بدن استفاده می‌کند:
مهارکننده‌های نقطه کنترل
مهارکننده‌های نقطه کنترل داروهایی هستند که “ترمزها” را از روی سیستم ایمنی برمی‌دارند و به آن اجازه می‌دهند تا به طور مؤثرتری به سلول‌های سرطانی حمله کند. این داروها پروتئین‌های نقطه کنترل را از اتصال به پروتئین‌های شریک خود که معمولاً سلول‌های T را از حمله به سلول‌های سرطانی بازمی‌دارد، مسدود می‌کنند. مهارکننده‌های نقطه کنترل رایج شامل:
- مهارکننده‌های PD-1: پروتئین PD-1 را بر روی سلول‌های T مسدود می‌کنند و توانایی آنها را برای حذف سلول‌های سرطانی افزایش می‌دهند.
- مهارکننده‌های CTLA-4: پروتئین CTLA-4 را مسدود می‌کنند که معمولاً مانع از فعال‌سازی بیش از حد سلول‌های T می‌شود.
درمان CAR T-Cell
درمان CAR T-cell شامل تغییر سلول‌های T بیمار برای شناسایی و حمله مؤثرتر به سلول‌های سرطانی است. این فرایند شامل:
- جمع‌آوری سلول‌های T: سلول‌های T از خون بیمار گرفته می‌شود.
- مهندسی سلول‌ها: سپس این سلول‌های T در آزمایشگاه برای شناسایی گیرنده‌های خاص سلول های سرطانی مهندسی می شوند.
- تزریق سلول‌های اصلاح شده: سلول‌های T مهندسی شده دوباره به بیمار تزریق می‌شوند تا به جستجو و نابودسازی سلول‌های سرطانی بپردازند.
- درمان CAR T-cell در درمان انواع خاصی از لوسمی و لنفوم امیدوار کننده است.
سیتوکین‌ها
سیتوکین‌ها پروتئین‌هایی هستند که به مدیریت پاسخ سیستم ایمنی به سرطان کمک می‌کنند. آنها می‌توانند سیستم ایمنی را تحریک کنند تا به طور مؤثرتری به سلول‌های سرطانی حمله کند. سیتوکین‌های کلیدی که در درمان سرطان استفاده می‌شوند شامل:
- اینترفرون‌ها: به شناسایی و مبارزه با سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند.
- اینترلوکین‌ها: رشد و فعالیت سلول‌های ایمنی را تقویت می‌کنند.
ایمونومدولاتورها یا تعدیل کننده‌های ایمنی
ایمونومدولاتورها فعالیت کلی سیستم ایمنی را برای مبارزه با سرطان تقویت می‌کنند. این داروها می‌توانند پاسخ‌های ایمنی را افزایش دهند و گاهی اوقات از تشکیل رگ‌های خونی جدید که تومورها برای رشد نیاز دارند، جلوگیری کنند، مانند:
- تالیدومید
- لنالیدومید
- پومالیدومید
واکسن‌های سرطان
واکسن‌های سرطان با تحریک سیستم ایمنی برای حمله به سلول‌های سرطانی کار می‌کنند. آنها ممکن است با ایجاد پاسخ ایمنی در برابر ویروس‌های سرطان زا، از سرطان جلوگیری کنند یا با تقویت پاسخ ایمنی در برابر سلول‌های سرطانی، سرطان موجود را درمان کنند. مثال‌ها شامل:
- واکسن‌های HPV: از سرطان‌هایی که توسط ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شوند، جلوگیری می‌کنند.
- واکسن سرطان پروستات: سیستم ایمنی را برای حمله به سلول‌های سرطانی پروستات آموزش می‌دهد.
آنتی‌بادی‌های مونوکلونال
آنتی بادی های مونوکلونال پروتئین‌های آزمایشگاهی هستند که برای اتصال به اهداف خاصی روی سلول‌های سرطانی طراحی شده‌اند. آنها می‌توانند:
- سلول‌های سرطانی را برای نابودسازی توسط سیستم ایمنی، علامت‌گذاری کنند.
- داروها یا سموم را به طور مستقیم به سلول‌های سرطانی برای کشتن آنها، منتقل کنند.
ایمونوتراپی در ترکیه
ترکیه در زمینه ایمونوتراپی پیشرفت‌های قابل توجهی داشته و چندین بیمارستان و مراکز تحقیقاتی برتر در ارائه درمان‌های پیشرفته مشغول به کار هستند. به عنوان مثال، مؤسساتی مانند دانشگاه استانبول جراح پاشا و بیمارستان بین‌المللی آویسنا به خاطر درمان‌های پیشرفته سرطان، از جمله ایمونوتراپی، شناخته شده‌اند. این مراکز نه تنها به کاربرد جدیدترین تکنیک‌های ایمونوتراپی می‌پردازند بلکه به تحقیقات و آزمایش‌های بالینی که مرزهای درمان سرطان را پیش می‌برند، نیز کمک می‌کنند.
مزایای ایمونوتراپی
ایمونوتراپی چندین مزیت بالقوه دارد:
- درمان شخصی: متناسب با انواع مختلف سرطان و بیماران.
- موثر برای برخی از سرطان‌ها: نتایج قابل توجهی برای سرطان‌هایی که به درمان‌های مرسوم مقاوم هستند، نشان داده است.
- نتایج پایدار: برخی از بیماران تجربه بهبودهای پایدار و طولانی مدت تجربه می‌کنند.
- رویکرد هدفمند: می‌تواند به طور خاص سلول‌های سرطانی را هدف قرار دهد و احتمالاً آسیب به بافت‌های سالم را کاهش دهد.
عوارض جانبی و خطرات
ایمونوتراپی علیرغم مزایایی که دارد می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- بثورات
- اسهال
- تهوع و استفراغ
- کاهش سطح هورمون تیروئید
عوارض جانبی به این دلیل رخ می‌دهند که ایمونوتراپی سیستم ایمنی را فعال می‌کند که ممکن است به طور غیرمستقیم به سلول‌های سالم حمله کند و منجر به التهاب در بافت‌های مختلف شود.
روش‌های تجویز و رژیم درمانی
ایمونوتراپی می‌تواند به روش‌های مختلفی تجویز شود:
- داخل وریدی (IV): به طور مستقیم به رگ.
- خوراکی: به صورت قرص یا کپسول.
- موضعی: به صورت کرم برای سرطان‌های پوست در مراحل اولیه.
- داخل مثانه: به طور مستقیم به مثانه وارد می‌شود.
برنامه‌های درمانی بر اساس نوع سرطان، مرحله و پاسخ فردی متغیر است. برخی از رژیم ها شامل چرخه های درمان با دوره های استراحت هستند تا به بدن اجازه بهبودی بدهد.
نتیجه‌گیری
ایمونوتراپی نمایانگر پیشرفت تحولی در درمان سرطان است. بیمارستان بین‌المللی آویسنا در استانبول با انجام ایمونوتراپی، امید جدیدی برای بیماران مبتلا به انواع سرطان ارائه می‌دهد. مشارکت ترکیه در این زمینه بر تعهد این کشور به پیشبرد مراقبت از سرطان و بهبود نتایج بیماران تاکید می‌کند. با پیشرفت تحقیقات و توسعه روش‌های درمانی جدید، ایمونوتراپی احتمالا نقش مهمی در مبارزه با سرطان ایفا می کند. برای مشاوره رایگان پزشکی و پرسش هرگونه سوال یا نگرانی با ما تماس بگیرید.
بله، دو نوع اصلی درمان هدفمند، درمان با استفاده از آنتی بادی‌های مونوکلونال (ایمونوتراپی) و درمان با مولکول‌های کوچک است. آنتی بادی‌های مونوکلونال مولکول‌هایی را به هدف روی سلول‌های سرطانی می‌رسانند تا از رشد و تکثیر سلول‌ها جلوگیری کنند.
برای اکثر این سرطان ها، درمان هدفمند تنها زمانی در دسترس است که سرطان پیشرفته باشد. برای برخی از انواع، برای سرطان در مراحل اولیه نیز موجود است. اینها انواع اصلی درمان هدفمند هستند، اما داروهای جدید هر ساله در دسترس هستند، بنابراین در این مورد با پزشک خود صحبت کنید.
