شکستگی مچ پا، یکی از رایجترین شکستگیهای استخوانی است که یکی از شایعترین علل درد مچ پا میباشد. نوع جراحی شکستگی مچ پا در بیمارستانهای معتبر ترکیه مانند بیمارستان بینالمللی آویسنا، زیرنظر جراحان متخصص ارتوپد براساس نوع شکستگی آن، تعیین میشود. در این نوشته به موضوعاتی درباره شکستگی مچ پا از قبیل، انواع شکستگی مچ پا، علائم، علل، نحوه جراحی، خطرات جراحی و سوالات متدوال بیماران میپردازیم.
شکستگی مچ پا چیست؟
هنگامی که یک یا چند استخوان در مفصل مچ پا بشکند، شکستگی مچ پا اتفاق میافتد که یکی از رایجترین نوع شکستگی استخوان است. سه استخوان اصلی مفصل مچ پا، استخوانهای درشت نی، نازک نی و تالوس است. ممکن است شکستگی در یک یا چند استخوان مفصل مچ پا، بصورت همزمان اتفاق بیافتد. هرچقدر تعداد استخوانهای شکسته بیشتر باشد، آسیب جدیتر و نوع جراحی پیچیدهتر است.
انواع مختلف شکستگیهای مچ پا
- شکستگی مالئول جانبی.
- شکستگی مالئول داخلی.
- شکستگی Maisonneuve.
- آسیب Syndesmotic.
- شکستگی تریمالئولار.
- شکستگی پیلون.
- شکستگی دومالئولار.
- شکستگی معادل دومالئولار.
- شکستگی مالئول خلفی.
علائم
- درد شدید و ناگهانی مچ پا .
- عدم توانایی تحمل وزن بر روی مچ پا.
- درد به هنگام لمس مچ پا .
- عدم تراز استخوانهای مچ پا.
- تورم و کبودی مچ پا .
- ناپایداری مچ پا.
علل
- ضربه شدید و مستقیم به مچ پا.
- بر اثر تصادف یا سانحه.
- انجام ورزش یا حرکات بدنی که منجر به پیچش یا ضربه مچ پا شود.
- سقوط از ارتفاع.
- زمین خوردن.
- پوکی استخوان.
جراحی شکستگی مچ پا
ممکن است برای درمان شکستگی مچ پا از نوعی جراحی به نام جااندازی باز و فیکساسیون داخلی (ORIF)، برای تثبیت و بهبود استخوان شکسته استفاده شود.
این جراحی تحت بیهوشی عمومی با ایجاد برشی بر روی مچ پا شروع میشود. در حین جااندازی باز، جراحان ارتوپد قطعات استخوانی را جابهجا میکنند، به طوری که آنها به تراز مناسب خود باز میگردند. در ادامه با انجام فیکساسیون داخلی به روش اتصال مجدد فیزیکی استخوانها که ممکن است شامل پیچها، صفحات، میلهها، سیمها یا میخهای مخصوصی باشد، در داخل استخوانها قرار میدهد تا آنها را در محل صحیح ثابت کند. این کار از رشد غیر طبیعی استخوانها جلوگیری میکند.
مراقبتهای پس از عمل
- به مدت کافی استراحت کنید.
- داروها و مسکنها را با توجه به دستور پزشک مصرف کنید.
- پای جراحی را در سطح بالایی از بدنتان قرار دهید.
- پاهای خود را با استفاده از یک کیسه ضد آب در سینک یا زیر دوش حمام کنید.
- تمرینات خاص توانبخشی مچ پا را انجام دهید.
- حداقل تا دو هفته پس از عمل از مصرف دخانیات خودداری کنید.
- پانسمان یا گچ خود را خشک نگه دارید.
- استفاده از گچ یا آتل به مدت 2 تا 6 هفته پس از جراحی.
- در حین راه رفتن از وسایل حمایتی مانند اعصاب و واکر استفاده کنید.
- در این بازه زمانی، پاهای خود را بیحرکت نگه دارید و از فشار زیاد بر روی آنها خودداری کنید.
- پس از برداشتن گچ یا آتل، به جلسات فیزیوتراپی بروید و دستور پزشک را رعایت کنید.
- رژیم غذایی سالم سرشار از کلسیم و ویتامین D داشته باشید.
- پس از گذشت یک هفته از جراحی به بیمارستان مراجعه کنید تا بخیههایتان را بردارند و در فواصل زمانی تعیین شده، به بیمارستان مراجعه کنید.
- از تمام دستورالعملهای پزشک خود به خوبی پیروی کنید.
دوره بهبودی
مدت زمان بهبودی شما پس از جراحی بر اساس سن، نوع شکستگی و سایر شرایط پزشکی متفاوت است اما بهبودی کامل از شکستگی مچ پا ممکن است چند هفته تا دو سال طول بکشد.
خطرات یا عوارض جانبی
- عفونت.
- خون ریزی.
- آسیب عصبی.
- عوارض پوستی.
- لخته شدن خون.
- آمبولی چربی.
- ناهماهنگی استخوان.
- نیاز مجدد به جراحی.
- سوزش یا ناراحتی بافت پوشاننده پلاتین.
- عدم رشد یا جوش خوردن صحیح استخوانها.
سخن نهایی
امروزه کشور ترکیه، به عنوان یک مقصد معتبر و جذاب برای گردشگری پزشکی تبدیل شده است، جایی که خدمات پزشکی با کیفیت بالا و هزینههای مقرون به صرفهتر توجه بیماران خارجی را به خود جلب میکند. بیمارستانهایی مانند بیمارستان بینالمللی آویسنا در استانبول، با امکانات پیشرفته و استانداردهای بینالمللی، به ارائه خدماتی همچون عملهای پیچیده مانند جراحی شکستگی مچ پا میپردازند. پرسنل با تجربه و چندزبانه ما، ارتباط بین بیماران بینالمللی و تیم درمانی را تسهیل میکنند تا تجربهای آسان و امن برای درمان فراهم سازند.
برای اطلاعات بیشتر درباره هزینهها و سایر سوالات، میتوانید با ما تماس بگیرید و از مشاوره پزشکی رایگان ما استفاده کنید.
افراد مسن، ورزشکاران، افراد سیگاری و کسانی که اضافه وزن دارند، بیشتر در معرض شکستگی مفصل پا هستند و در بهبودی مشکل بیشتری دارند.
در شرایطی که استخوان و غضروف مچ پای شما آسیب جزئی دیده باشد، پزشک شکستگی را با درمانهای محافظه کارانهتر، مانند داروهای ضد درد، گچ گیری، یا آتل درمان میکند.
معاینهی فیزیکی.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI).
اسکن استخوان.
تصویربرداری اشعه ایکس.
توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن.