بخش گوش و حلق و بینی (ENT) بیمارستان اویسینا یک شاخه پزشکی است که بیماری‌های سر و گردن را تشخیص می‌دهد و درمان می‌کند، از جمله گوش خارجی، غشا‌ی گوش، گوش میانی، بینی و گلو، مریئه، رباط‌های صدا، اعصاب صورت، برای تمام گروه‌های سنی. بیماران مبتلا به تومورهای سر و گردن، از جمله پایه جمجمه و رابط مغز، نیز درمان می‌شوند.
روش‌های درمانی و تشخیصی با استفاده از فناوری‌های جدید انجام می‌شود. بیمار می‌تواند روند روی صفحه نمایش ببیند. با کمک آزمایشگاه شنوایی، آزمایش‌های مربوط به از دست دادن شنوایی، زنگ در گوش، سرگیجه و عدم تعادل بررسی می‌شود و درمان مناسب ارائه می‌شود. عمل‌های جراحی مرتبط با سرطان دهان، عدم تعادل و تغییرات بینی و آلرژی با فناوری جدید انجام می‌شوند.
انت وزوزوشناسی چیست؟
انت، بینی و گلو (ENT)، یک تخصص پزشکی است که بر روی تشخیص و درمان بیماری‌های سر، گردن، گوش، بینی و گلو تمرکز دارد. بیماری‌های ENT ممکن است بر افراد تقریباً هر گروه سنی اثر بگذارند. اکثر اختلالات با بررسی‌های جسمانی تشخیص داده می‌شوند. این نشان می‌دهد که اوتورینولرینگولوژیست‌ها پزشکانی هستند که بیشترین تمرکز ویژه را دارند. گوش، کانال بینی، بینی، سینوسها، دهان، حنجره، غده‌های ترشحی، فروریه بالا و تیروئید، حوزه‌های مورد علاقه در ENT هستند. گوش و حلق و بینی (ENT) پزشکانی هستند که در درمان بیماری‌های گوش، بینی و گلو تخصص دارند.
معالجه‌های پزشکی زیادی مانند عیوب خلقی و مشکلات زیبایی از گوش، درمان بیماری‌های ناگهانی یا مزمن گوش میانی و کانال گوش بیرونی، تعمیر غشاء طبیعی گوش و استخوان‌های گوش میانی، استفاده از کوکلئار ایمپلنت‌ها، که به نام گوشهای بیونیک هم معروف هستند، جراحی‌های رھوشنودرمویی و درمان بیماری های خواب وزوزو در بیماران توسط پزشکان متخصص از رشته‌های مرتبط در بیمارستان ما انجام می‌شود.
شرایط درمانی در ENT
- “بیماری‌های مرتبط با گوش (ایمنی)
- بیماری‌های کانال شنوایی خارجی (DKY)
- بیماری‌های گوش میانی (OC)
- بیماری‌های گوش داخلی (HR)
- بیماری‌های مرتبط با بینی (رینولوژی)
- بیماری‌های منطقه دهان و گلو (در دهانی و گلو)
- بیماری‌های حنجره
- بیماری‌های سر و گردن”
جراحی‌های مهم انجام شده در حوزه گوش، حلق، و بینی (ENT)
- جراحی سینوسی اندوسکوپی (ESC)
- جراحی تعمیر شکاف غشاء طبل گوش (Miringoplasty)
- جمع‌آوری مایع در گوش (گوشتاخی مزمن سرشار یا مخاطی) و قرار دادن لوله‌های گرومت (Grommet Tube Placement)
- عمل سپتوپلاستی – جراحی انحراف پرواز انفی (Septoplasty)
- جراحی بینی – جراحی پلاستیک بینی (Septorhinoplasty)
- استخوان‌های بینی
- جراحی لوزه (Tonsillectomy)
بیماری‌های گوش
بیماری‌های گوش شامل اختلالات شنوایی، عفونت‌های گوش، مشکلات تعادل، مشکلات صورت یا اعصاب جمجمه، و مشکلات گوش خارجی و داخلی می‌شوند. سرگیجه، تجمع مایع در گوش، مشکلات کرم گوش، التهاب کانال گوش خارجی، و از دست دادن شنوایی از بیماری‌های گوش می‌باشند. تومورهای گوش، ترشح گوش، درد گوش، و خونریزی گوش نیز از مسائلی هستند که درمان می‌شوند.
بیماری‌های بینی
متخصصان گوش، بینی، و گلو بیماری‌هایی مانند عطسه، سرماخوردگی، دیگری در مورد شکل بینی، انحراف‌های بینی، خونریزی‌های بینی بدون دلیل، مشکلات بویایی، زیبایی‌شناسی بینی، سینوزیت، و رینیت آلرژیک را درمان می‌کنند.
بیماری‌های حلق
متخصصان گوش، بینی، و گلو اختلالات عمومی در سیستم تنفسی بالا و دستگاه گوارش را پوشش می‌دهند، و همچنین مسائلی مربوط به تشریح کبد را. آنها همچنین اختلالات تنفسی، صدا، و بلعیدن را تشخیص می‌دهند و درمان می‌کنند. متخصصان گوش، بینی، و گلو شرایط از جمله آپنه خواب، رشوه‌زنی، و التهاب حلق را نیز درمان می‌کنند. عملیات‌های لوزالفوقانی نیز در این دسته قرار می‌گیرد.
گردن ناحیه‌ها
تورم گردن به علت بزرگ‌شدن گره‌های لنفاوی ناشی از عفونت‌ها علت متداولی است. این معمولاً بسیار دردآور است. در سر و گردن حدود ۳۰۰ گره لنفاوی وجود دارد، که به طور عادی قابل لمس نیستند و غیرقابل مشاهده هستند. آنها در افراد لاغر و با گردنی بلند قابل لمس هستند. گاهی اوقات ممکن است به صورت مستقیم عفونتی شوند یا به علت انتقال در مواردی مانند التهاب‌های جوشی در صورت، دندان، زبان، دهان، و التهاب‌های لوزه وقوع کنند. همچنین ممکن است به دلیل گسترش تومورهای خبیث در گره‌های لنفاوی اتفاق بیافتد.
در مورد تشخیص تفاوتی، ممکن است به تست‌های بیوشیمیایی و بررسی‌های اندوسکوپی، سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری، و تصویربرداری به کمک مغناطیسی (MRI) نیاز باشد. اگر لازم باشد، از دستگاه نمونه‌برداری سوزنی، بیوپسی با فین‌نیدل، یا بیوپسی ترتیب داده می‌شود. به عنوان نتیجه‌گیری از بررسی پاتولوژیک، تشخیص واضحی می‌توان اعلام کرد.
بر اساس تشخیص، ممکن است نیاز به درمان‌های پزشکی یا جراحی، تشعشع درمانی یا شیمی درمانی باشد.
جراحی اندوسکوپی سینوسی (ESC)
روش درمان مدرنی که در جراحی بیماری‌های سینوس (عفونت‌های مزمن، پلیپ‌ها، کیست‌ها، تومورها) استفاده می‌شود به نام جراحی اندوسکوپی سینوسی است. این عمل با استفاده از تجهیزات ویژه‌ای که به سینوس ویژه‌ای مرتبط است، تحت دید مانیتور، از طریق تلسکوپ‌های بینی که وارد بینی می‌شوند و بدون هیچ برشی در بیرون بینی انجام می‌شود.
عفونت‌های مزمن سینوس، پلیپ‌های بینی، و تومورهای سینوس، همچنین آسیب‌های جلوی جمجمه جلو، آسیب‌های مدارکی ناشی از ضربه، نازک شدن مدارکی به دلیل ضربه‌های تروماتیک، نشت مایع مغزی، التهاب کیسه اشکی بدون برش بیرونی (dacryocystorhinostomy)، و درمان جراحی تومورهای فوق‌یافتی، همگی با ESC درمان می‌شوند.
این عمل باید توسط جراحان ماهر در روش‌هایی که باید انجام داده شوند و پیچیدگی‌ها در غیر این صورت، بدون انکه از پایین بیافتد، پیش خواهد آمد (خونریزی، خونریزی زیر چشم، صدمه اوربیتال، آسیب لوله اشکی، نشت مایع مغزی، پیچیدگی‌های درون‌جمجمه‌ای). به طور کلی تر ترجیح داده می‌شود.
جراحی میرینگوپلاستی – بستن چاله غشا طبل گوش
این عمل به تعمیر غشاء طبل گوش به دلیل شکاف‌های در غشاء طبل گوش ناشی از عفونت‌های میانی گوش قبلی یا چاله‌های دائمی ناشی از صدمات غشاء طبل گوش (لگد زدن، انفجار، بدنه خارجی).
در بیماران با شکاف در غشاء طبل گوش؛ در نوع هدایت، از زمان به زمان به دلیل خروج آب از خارج از جانب. معمولاً این اتفاق به ویژه در حمام یا وقتی وارد دریا می‌شوند اتفاق می‌افتد. جز آنها ممکن است گوش به صدا در بیاید. اگر بدون درمان بماند، به دلیل عفونت‌های مکرر، از دست دادن شنوایی ممکن است افزایش یابد. افراد مجبور به محافظت مداوم از گوشهای خود هستند؛ آنها نمی‌توانند به دریا و استخر بروند.
اگر شکاف خیلی کوچک باشد، می‌توان با ترخیص موضعی از کانال گوش خارجی تعمیر کرد. اگر شکاف بزرگ باشد، می‌توان آن را تحت بیهوشی عمومی تعمیر کرد. این کار از طریق کانال گوش خارجی یا پشت گوش انجام می‌شود. اغلب از عضله گیاهی دستگاهی بیمار، غشاء غضروف گوش، و غضروف به عنوان مواد شایع برای درمان شکاف استفاده می‌شود. موادی مانند فاشیاهای آماده‌ای، مغزهای مغزی، و دیوارهای عروق در برخی موارد مورد استفاده قرار می‌گیرند. این عمل زمانی تومانوپلاستی خوانده می‌شود که بیمار همچنین مشکلی در زنجیره استخوان گوش داشته باشد.
جمع آوری مایع در گوش (ادم مخاطی مزمن یا مخاطی موسوم به لوله گوش) و درج لوله گوش در عفونت‌های دستگاه تنفسی علوی، ممکن است موقتاً مایع با درد در گوشها جمع آوری شود. با درمان، این وضعیت در مدت کوتاهی بهبود می‌یابد. این به تورم مربوط به عفونت که توقف دهنده تنفس میانی به ناحیه بینی که نازل گوش را که نازل کانال بینی را که بینی را به میانی گوش متصل می‌کند.
وظیفه لوله یوستاشیان از تهویه جوانه میانی گوش و مقاومت مخاط در داخل گلو است. در کودکان، لوله یوستاشیان کوتاه‌تر، صاف‌تر، و افقی‌تر از بزرگ‌ترها است، اما تا سن هفت سالگی به تناژهای بزرگ‌تر بزرگ‌تر می‌شود. به علت عفونت‌های مکرر دستگاه تنفسی علوی، هیپرتروفی‌ها در لوزه‌ها، سرماخوردگی‌های حساسیتی، یا کیست‌های التهابی، لوله یوستاشیان مسدود می‌شود و وظیفه خود را نمی‌تواند انجام دهد، بنابراین مایعات غیر التهابی در میانی گوش جمع می‌شود. اگر مایعات در میانی گوش در اثر تمام درمان‌ها بهبود نیابد وقتی بیش از سه ماه طول بکشد، باید لوله تهویه برای فراهم کردن تهویه و زهکشی میانی گوش درج شود. غده آدنوئید شما بررسی می‌شود و اگر گوشت آدنوئید داشته باشید باید همزمان برداشته شود.
عمل
عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. بدون ایجاد برش خارجی در گوش، با ورود از طریق کانال گوش خارجی و تحت دید میکروسکوپی، ابتدا مایع یا مخاط در میانی گوش جذب می‌شود و سپس لوله تهویه وارد می‌شود. بیمار پس از انجام این روند درد جدی ندارد. شنوایی حتی در همان روز به حالت عادی برمی‌گردد.
هدف از لوله این است که وظیفه لوله یوستاشیان را تا زمان بازگشت به وظیفه عادی خود به عهده بگیرد. در ابتدا لوله‌های کوتاه مدت (۴-۶ ماه) استفاده می‌شوند و لوله‌ها به طور خودکار به کانال گوش خارجی انداخته می‌شوند. اگر وضعیت پس از انداختن لوله‌ها دوباره تکرار شود، آنگاه لزوماً باید لوله‌های T که نمی‌توانند خودکار انداخته شوند، جای داد، اما این اتفاق کم است. این به مدت بیش از یک سال در محل باقی می‌ماند و زیر نظر پزشک برداشت می‌شود
جراحی انحراف میانی بینی (Septoplasty)
پارتیشنی که دو حفره بینی را از میان جدا می‌کند به نام سپتوم می‌گویند. در جلوی آن غضروفی و در پشت آن استخوانی واقع شده است. در هر دو طرف این ساختارها، بافت‌های نرمی به نام موکوپریکوندریوم و موکوپری‌استئوم وجود دارد. انحراف این ساختار که تنفس از طریق بینی را مانع می‌شود، به نام انحراف سپتوم می‌شود.
حفره‌های بینی همیشه در یک باز کردن نیستند. گاهی اوقات از طریق غشاء مخاطی در بینی و conchae (کانال بینی) در دیوارهای کناری بینی تغییر حجمی به تناوب دارند (بین ۳ تا ۱۲ ساعت)، این رویداد سیکل بینی نامیده می‌شود. این سناریو که در افراد عادی مشاهده نمی‌شود، در افراد با انحرافات مشهود است که ممکن است طی روز بینی را باز و بسته احساس کنند. افراد با انحرافات معمولاً به سمت یکی از بینی‌ها بلغزند تا یکی از بینی‌ها باز بماند.
چون تکمیل توسعه بینی تا سن ۱۷ سالگی به پایان نمی‌رسد، باید انجام نشود. با این حال، ممکن است در کودکانی که به علت صدمات شدید بینی یا انحرافاتی که منجر به گرفتگی دوطرفه شدید بینی می‌شوند، عمل محدود انجام شود.
انحراف و هیپرتروفی در conchae با ورود از طریق بینی بدون هیچ برش خارجی اصلاح می‌شود. اگرچه امکان انجام عمل تحت بیهوشی موضعی وجود دارد، معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. پس از انجام عمل، بسته‌های تامپون ممکن است قرار داده نشود یا اسپلین‌های سیلیکونی و/یا تامپون‌های میکروسل سبکی که برای شخص مزاحمت زیادی ایجاد نمی‌کنند، قرار داده می‌شود.
جراحی بینی – جراحی سپتورینوپلاستی – عمل بینی زیبایی
بازسازی شکل بینی به نام جراحی بینی یا جراحی زیبایی بینی نامیده می‌شود. اگر شرایطی وجود داشته باشد که بیمار را از تنفس منع کند (انحراف، هیپرتروفی کانژه، و غیره)، آنگاه اگر این موارد همزمان اصلاح شوند، جراحی سپتورینوپلاستی انجام می‌شود. این عمل به طور معمول قبل از سن ۱۸ سال انجام نمی‌شود به جز در موارد نادر.
عدم تایید ساختار شکل بینی، انحراف‌های بینی ناشی از صدمات قبلی، تصادف‌ها، یا تغییرات بینی ناشی از تومورها باید اصلاح شوند. عملیات ممکن است فقط به دلیل ظاهر زیبایی و بدون مشکلاتی در بینی درخواست شود. بدون مشکلات روانی یا تأثیر گذاری، تنها فرد خود می‌خواهد و به سن بلوغی خاصی رسیده است.
این عمل می‌تواند با تکنیک‌های باز و بسته انجام شود. اگر تغییرات زیادی در غضروف‌ها و قسمت‌های بالایی سپتوم وجود نداشته باشد، پزشک از تکنیک بسته استفاده می‌کند. تکنیک باز با ساخت برشی در قسمت میانی حفره بینی، که کولوملا نامیده می‌شود، انجام می‌شود. در این تکنیک، پوست روی غضروف‌ها و استخوان‌ها می‌تواند بلند شود و بازسازی صاف‌تری انجام شود. پیکربندی‌های مورد نیاز می‌توانند به راحتی و به درستی قرار داده شوند. بین این دو تکنیک تفاوتی وجود ندارد به جز این مورد.
لوزکتومی – عمل جراحی لوزه‌ها
لوزه‌ها بزرگترین بخشی از سیستم دفاعی بدن ما هستند. آنها در تقاطع مسیرهای تنفسی و تغذیه‌ای ما قرار دارند. به تشخیص میکروب‌هایی کمک می‌کنند که از طریق مسیر تنفسی یا رژیم وارد بدن می‌شوند. همچنین غدد آدنوئیدی وجود دارند که ساختار مشابهی دارند، لوزه‌ها در اساس زبان، ستون‌های لنفی جانبی در دیوار مخالف گلو، و بافت‌های لنفی فراوان به طور جداگانه وجود دارند. با از بین بردن لوزه‌ها باید این بافت‌های دیگر هم همان وظیفه را ادامه دهند. در برخی موارد ممکن است لازم باشد آنها را هم برداشت.
باید به دلیل التهاب‌های مزمن لوزه‌ها و جمع‌آوری جوش‌ها عمل شود. این عوامل باعث آنژین باکتریایی می‌شوند، اندازه آن تنفس و تغذیه را دشوار می‌کند، هیپرتروفی‌های عفونی که خروپ‌گوشی و نوم دهان می‌آورد، بو بد دهان، و رشد توموری می‌شود.
عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. عمل جراحی کلاسیک همچنین با کاتری دوقطبی و جوشکاری حرارتی انجام می‌شود. مزیت این است که خونریزی ندارد، در مدت زمان کوتاهی پایان می‌پذیرد و پس از آن درد کمتری وجود دارد. کنترل خونریزی با دوخت‌ها انجام می‌شود وقتی لازم باشد. خونریزی ممکن است به نسبت یک درصد رخ دهد. خونریزی زودرس در چهار ساعت اول رخ می‌دهد. احتمال خونریزی در ده روز اول وجود دارد، با نرخ کاهشی. اگر خونریزی رخ دهد، باید بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.